استراتژی طراحی شبکه(3): بررسی انواع پروتکل شبکه

تعیین پروتکل مناسب برای شبکه

از رایج ترین پروتکل های شبکه های کامپیوتری، می توان به TCP/IP اشاره کرد. همچنین پروتکل های دیگری هم وجود دارد، مثل پروتکل  IPX/SPX در سيستم عامل شبکه ای نت ور.
اگر به دنبال اتصال شبکه به اینترنت هستید، توصیه می شود حتما از پروتکل TCP/IP استفاده کنید. به طور کلی انتخاب این پروتکل برای شبکه، بسیار منطقی و معقولانه است زیرا اغلب برنامه های شبکه از این پروتکل پشتیبانی می کنند.
پس از آنکه دانستیم، استفاده از پروتکل های لایه حمل، ضروری است به نکاتی مهم درباره استفاده از پروتکل های Appliction در شبکه می پردازیم.
به عنوان مثال، پروتکل DHCP که به قصد تسهیل در مدیریت پیکربندی اطلاعات (همچون اختصاص پویای IP ها به سرویس گیرندگان) مورد استفاده قرار می گیرد. یکی دیگر از این پروتکل ها، DNS می باشد که با استفاده از آن مرکزی متمرکز برای معادل سازی نام به آدرس در شبکه تشکیل می شود.
توجه داشته باشید که اگر سرویس گیرندگان در شبکه از نسخه های قدیمی تر از ویندوز 2000 یا XP استفاده می کنند، لازم است از WINS استفاده کنید تا سازگاری مورد نیاز برقرار شود.

قاعده کلی در انتخاب پروتکل:
برای انتخاب پروتکل شبکه، صرفا یک پروتکل و کارایی آن مد نظر نیست و باید انتخاب پروتکل، مبتنی بر سند جامع نیازها و اهدافی که از قبل در استراتژی طراحی شبکه تنظیم شده است صورت پذیرد.

TCP/IP گزينه ای عمومی

What is a TCP/IP min

امروزه رایج ترین پروتکل شبکه مورد استفاده در شبکه های کامپیوتری، TCP/IP است. این پروتکل را بعنوان پروتکل استاندارد LAN می شناسند. از مهم ترین علت های رواج این پروتکل، رشد و فراگیری سریع اینترنت در سطح جهان است که بالتبع فعالیت سازمان ها و شرکت ها در سطح وب و شبکه را ضروری ساخته است. در نسخه IPv4 پروتکل TCP/IP، در میزان آدرس دهی آن محدودیت هایی وجود دارد که خوشبختانه در نسخه IPv6 این پروتکل، محدودیت مذکور از بین رفته است و از همین رو پیش بینی می شود در آینده خبر خاصی از نسخه IPv4 نخواهد بود. همچنین در نسخه جدید این پروتکل، مزایای دیگری هم وجود دارد که باعث ارتقاء امنیتی این سیستم شده است.

جالب است بدانید که در شبکه ای که از چند سیستم عامل مختلف همچون لینوکس، نت ور، ویندوز و یونیکس استفاده شود، نقطه اشتراک آنها پروتکل می باشد که ارتباط میان سیستم عامل های مختلف را برقرار می سازد.

شما با کمک 10Gigabit Ethernet می توانید از TCP/IP به منظور تشکیل یک ستون فقرات مستحکم برای شبکه محلی استفاده کنید و قابلیت توسعه آنرا تا نزدیکی یک شبکه MAN ارتقاء و افزایش دهید.

آشنایی با سيستم عامل نت ور

شاید علاقه مند به خواندن مطالب زیر باشید!

خرید دوربین مداربسته ایرانی

netwar

خوب است بدانید که اولین اقدام به منظور ارائه شبکۀ جامع، از سوی سیستم عامل نت ور صورت گرفته است. در ابتداء، سرویس های فایل و چاپی که در نسخه های ابتدایی این سیستم عامل ارائه میشد، در مقایسه با دیگر راه حل های آن دوران بهتر بود. اما با گسترش کامپیوتر های شخصی و پس از آن، ایجاد انواع شبکه های کامپیوتری، سیستم عامل نت ور رواج بسیار بیشتری پیدا کرد.

محوریت اکثر ویژگی های سیستم عامل نت ور، در خصوص ایجاد سهولت برای دسترسی به اینترنت است و فرقی بین کامپیوتر های شخصی و تلفن های هوشمند وجود ندارد.

بعنوان نمونه ویژگی iPrint باعث می شود کاربران امکان چاپ بر روی یک چاپگر را از راه دور داشته باشند و یا قابلیت iFolder که برای کاربران موبایل، امکان یکسان سازی داده ذخیره شده روی کامپیوتر های از راه دور همچون  را ممکن می سازد.

اگر سیستم عامل نت ور دارید و بعلت قدیمی بودن و جوابگو نبودن آن، قصد دور انداختن آنرا دارید و می خواهید سراغ سوئیچ شبکه خود به سیستم عامل ویندوز بروید، باید بدانید که این تنها راه حل نیست. شما می توانید به جای این کار، براحتی نسخه سیستم عامل نت ور را به شماره 6 آن ارتقاء دهید. نسخه 6 سیستم عامل نت ور، با پروتکل های IP و حتی IPX/SPX سازگاری دارد.

معرفی انواع پروتکل شبکه 

انواع پروتکل های شبکه

پروتکل شبکه دارای انواع مختلفی می باشد که هر کدام از آنها نقش و تاثیر پراهمیتی در خصوص برقراری ارتباط در میان دستگاه های تحت شبکه می گذارند.

TCP: پروتکل کنترل انتقال (Transmission Control Protocol)
این پروتکل شبکه، از پروتکل های ارتباطی شناخته شده ایست که به منظور ایجاد ارتباط در تمام شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. وظیفه این پروتکل، تقسیم پیام در میان بسته هایی است که از منبع به مقصد ارسال می شوند. البته در مقصد تمامی این پیام ها را به یکدیگر متصل می نماید.
IP: پروتکل اینترنت (Internet Protocol)
مسئولیتی که این پروتکل بر عهده دارد، آدرس دهی است. معمولا از پروتکل IP به همراه TCP استفاده می شود. جالب است بدانید در حال حاضر پروتکل TCP/IP، شناخته شده ترین پروتکل اتصال شبکه محسوب می شود. آدرس IP توسط گره های مختلفی که در یک شبکه وجود دارد، در مسیریابی بسته های داده تا زمانی که به مقصد خود برسند، کمک می کند.
UDP : پروتکل دیتاگرام کاربر (User Datagram Protocol)
نقش پروتکل UDP، بعنوان یک سیستم ارتباطی جایگزین برای پروتکل کنترل انتقال (TCP) می باشد که آن هم اغلب معمولا به منظور اتصال میان برنامه های مختلف با تاخیر کم مورد استفاده قرار می گیرد.
POP : پروتکل دفتر پست (Post office Protocol)
وظیفه POP دریافت ایمیل های ورودی شبکه بر عهده این شبکه می باشد.
SMTP : پروتکل ساده انتقال پست الکترونیکی (Simple mail transport Protocol)
مسئولیت SMTP، توزیع و ارسال ایمیل های ارسالی شبکه بر عهده این شبکه می باشد.
FTP : پروتکل انتقال فایل (File Transfer Protocol)
با استفاده از این پروتکل شبکه، کاربران می توانند فایلها را از ماشینی به یک ماشین دیگر منتقل کنند. این فایل ها می توانند از نوع برنامه، متنیف اسناد یا چند رسانه ای … باشند.
HTTP : پروتکل انتقال ابَرمتن (Hyper Text Transfer Protocol)
کاربرد پروتکل HTTP، انتقال ابرمتن در میان 2 یا چند سیستم طراحی شده می باشد. طراحی HTML بر اساس صورت گرفته است که به همین دلیل این امکان وجود دارد که یک سیستم مشتری برای ایجاد یک درخواست، ارتباطی را با ماشین سرور برقرار سازد. سپس سرور، این درخواستی که مشتری ثبت کرده است را تایید کرده و پاسخ او را میدهد.
HTTPS: پروتکل انتقال ابرمتن ایمن (Hyper Text Transfer Protocol Secure)
از پروتکل HTTPS برای منتقل کردن داده ها میان مرورگر سرویس دهنده و وب سرور در فرمت Hypertext کمک گرفته می شود. اما تفاوت پروتکل HTTPS و HTTP در آن است که HTTPS، داده ها را، در فرمتی رمزگذاری شده انتقال می دهد.
در ضمن از HTTPS به منظور تامین امنیت در میان دو کامپیوتری که در حال استفاده از مرورگر هستند نیز استفاده می شود. همچنین محافظت از این سیستم ها در مقابل باقی داده های جمع آوری شده از سرور وب، بر عهده این HTTPS می باشد.
در نتیجه شما با استفاده از پروتکل HTTPS می توانید از حمله هکرها پیشگیری کرده و امنیت داده های خود را در طول زمان انتقال تامین کنید. همچنین بدین شکل از تحریف محتوای داده ها توسط هکرها نیز جلوگیری می شود.
Telnet:
Telnet به منظور برقراری ارتباط با میزبان‌های راه دور و پردازش محلی داده‌ها مورد استفاده قرار می گیرد.
در این پروتکل شبکه مجموعه ای از قوانین وجود دارد که طبق آن سیستم های مختلف با یکدیگر در ارتباط هستند. اصطلاحا این مورد را فرآیند اتصال ورود به سیستم از راه دور نام نهاده اند و در این بین، سیستمی که درخواست کننده اتصال است، کامپیوتر محلی و سیستمی که پذیرنده آن باشد، کامپیوتر از راه دور خواهد بود.
Gopher:
در این پروتکل، مجموعه ای از قوانین به هدف جستجو، نشان دادن سند هایی از سایت های ایزوله و بازیابی وجود دارد و بر اساس اصل client/server طرح ریزی شده است. با Gopher می توانید اطلاعات را توسط سیستمی از منوها، صفحات و یا اتصالاتی به Telnet در اختیار افراد مورد نظر بگذارید.


امیدواریم مطالب گفته شده برایتان مفید بوده باشد.
سوالات و نظرات خود را با در میان بگذارید … .


Rate this post

خرید دوربین مداربسته ایرانی

ممکن است شما دوست داشته باشید
ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.