هر آنچه درباره چیستی و انواع فناوری ابری باید بدانید

فناوری ابری چیست؟

به بیان ساده، پردازش ابری به معنای نگهداری و دسترسی به داده ها در سرتاسر اینترنت است. در واقع کلود، استعاره ای از اینترنت است.
شیوه کاری پردازش ابری دقیقا چیزی مقابل هارد درایو فیزیکی رایانه هاست. زمانی که از روی هارد دیسک یک سیستم، برنامه ای اجرا می شود و یا داده ای روی آن ذخیره سازی می شود، در حقیقت این پردازش محلی است که به سیستم این ظرفیت ها را می دهد.

اما در پردازش ابری، اطلاعات ذخیره شده و برنامه هایی که اجرا می شوند بر روی یک هارد دیسک فیزیکی که نزدیک شما باشند قرار ندارند و فاصله آنها از شما بسیار دورتر است اما در عین حال اطلاعات را با سرعتی مناسب در اختیار شما قرار می دهند.
با این حال کارشناسان زیادی همچنان معتقدند که شیوه کاری فعلی که بر روی هارد دیسک های فیزیکی در حال اجراست، بهتر از پردازش ابری است. در ادامه به دلایل آنها می پردازیم.

🛑 وضعیت دسترسی ها در فناوری ابری:

فناوری ابری امکان دسترسی به شبکه ای مجهز به چند فضای ذخیره سازی سخت افزاری را برایتان فراهم نمی کند و نمی توانید با کمک این فناوری مثل شبکه های خانگی، به ذخیره سازی داده ها بپردازید.
واقعیت پردازش ابری این است که برای شما دسترسی به داده ها یا برنامه هایی از اینترنت را فراهم می سازد و یا اقلا بخشی از داده ها را با اطلاعات موجود در سطح وب همگام سازی می کند.
ما به عنوان کاربر شاید هیچ گاه به آن سوی اتصالات در سطح وب نیاز نداشته باشیم اما کسب و کار های بزرگ ، نیاز جدی ای به این موضوع دارند تا بتواند از فرآیند های عظیم پردازشی باخبر شوند. با روی کار آمدن پردازش های ابری، امکان انجام این پردازش ها فقط در صورت اتصال به شبکه و در شرایط آنلاین ممکن خواهد بود.

وقتی فناوری ابری تولید می شود …

ریشه ها و بنیان های ایده پردازش ابری به دهه 1950 میلادی باز می گردد. در آن روزها از اتاق های سرور بزرگ با رایانه های قوی و غول آسا استفاده میشد.
برای به اشتراک گذاری این ابررایانه ها در بین تعدادی از کاربران، از اتصال‌ هایی که به‌وسیله‌ی ترمینال‌ های اشتراکی برقرار می‌شد کمک می گرفتند. البته پردازش اصلی در خود همین ابررایانه ها صورت می گرفت.
حالا اگر به این گفته ها اینرا هم اضافه کنیم که بین ابررایانه ها و ترمینال، اینترنت وجود دارد و این داده ها به دسترس کاربران قرار می گیرد، متوجه می شویم که سیستم موجود در آن دوره، شباهت بسیاری به همین پردازش ابری حال حاضر دارد.

سیستم ابری در واقع، مجموعه ای عظیم از کامپیوترهایی است که همه آنها به هم متصل اند. این مجموعه اکوسیستمی واحد است که فعالیت های مختص خودش را دارد.

پیکربندی ابرها به شکلی است که براحتی می توانند یک یا چند نوع سرویس خاص را مثل ارائه اپلیکیشن، تحویل محتوا و ذخیره سازی داده ها، به ما و شما (کاربران) برسانند و این در کمترین زمان صورت گرفته و محدودیت مکانی ای هم ندارد.

مزیت اصلی فناوری ابری

بنابراین هنگامی که ما به داده های فناوری ابری دسترسی داریم، به نوعی یک سرور فوق العاده عظیم را اجاره کرده ایم که هر نوع اطلاعاتی بخواهیم در آن وجود دارد. اما مزیت اصلی فناوری ابری در این قسمت مشخص می شود:

برای سهولت کاربری هرچه تمام تر، سرویس های ابری از ابتداء پیکربندی آنها انجام می شود و کاربران بدون کوچک ترین تنظیماتی، می توانند از آن استفاده کنند.

✔ علت نامگذاری این فناوری به تکنولوژی ابری:

مطمئنا یکی از سوالات شما درباره این فناوری آن است که چرا نام کلوب یا همان ابر را برای این تکنولوژی استفاده می کنند؟ پاسخ این سوال به طور دقیق گفته نشده است اما بعید به نظر نمی رسد که این اسم از روی شکل ظاهری سیستم الهام گرفته شده باشد. زمانی که از نزدیک به مجموعه بزرگی از واحد های انفرادی نگاه می کنیم، شبیه یک ابرواحد هستند. شبیه ابری که از ذرات بخار آب و یا غبارهای معلق در هوا تشکیل شده است.

البته در زبان انگلیسی ، پرواز دسته جمعی پرندگان و ملخ ها را نیز کلود می گویند. این نامگذاری می تواند به عنوان تشبیه کامپیوترهای عظیم هماهنگ به پرواز دسته جمعی پرندگان هم باشد.

انواع فناوری ابری و مفهوم هر کدام

فناوری ابری به طور کلی دارای دو دسته بندی است. زیرساخت و سرویس. سرویس های فناوری ابری دارای 3 دسته هستند و زیرساخت فناوری ابری نیز از 4 دسته بندی مختلف برخوردار است که در ادامه به بررسی هر 4 نوع زیرساخت فناوری ابری می پردازیم:

1️⃣ ابر عمومی:
این نوع ابرها برای استفاده عموم طراحی شده اند. دراپ‌باکس را می توان به عنوان یکی از نمونه های مشهور ابر عمومی معرفی کرد.

2️⃣ ابر خصوصی:
ابر خصوصی از نظر ساختاری دقیقا مثل ابرهای عمومی هستند فقط با این تفاوت که در ابر عمومی، دسترسی برای عموم است ولی در ابر خصوصی دسترسی برای یک شرکت و مجموعه محدود شده است. این مدل، صرفا برای سازمان ها کارآمد است. البته این به معنای خارج شدن سیستم ابری از فضای مخصوص دیتاسنتر خود نمی باشد چراکه در صورت خروج، دیگر مفهوم پردازش ابری از بین می رود.
مدیریت ابر خصوصی می تواند توسط مرکز ثالث، واحدی که از این ابر استفاده می کند و همچنین یک شخص صورت پذیرد و انتخاب مدل آن با شرکت است.

3️⃣ ابر آمیخته (هیبریدی):
در صورتی که ارائه کننده خدمات ابری، 2 سرویس خصوصی و عمومی ابری خودش را به صورت ترکیبی ارائه کند، به آن ابر آمیخته گفته می شود. این ترکیب سازی مثلا زمانی رخ می دهد که کمپانی ای به دنبال تکامل سیستم های خودش باشد و بخواهد با کمک ترکیب سرویس های ابری، سرویسی جدید را عملیاتی سازی کند.
4️⃣ ابر اجتماعی
در صورتی که یک ابر خصوصی بین تعدای از سازمان ها به اشتراک گذاشته شود، از حاصل این اشتراک، اصطلاحا یک ابر اجتماعی حاصل میشود. از جهتی دیگر، ابر اجتماعی، ابری است شبه عمومی که فعالیت و پردازش آن به تعدادی سازمان و واحد محدودیت یافته.

1️⃣ سرویس زیرساخت (IaaS):

وقتی فناوری ابری، سیستمی را ارئه می کند که شامل منابع پردازشی ای مثل سخت افزار سرور، سیستم های بالانس بالا و پهنای باند است، می گویند این ابر، زیرساخت ارائه کرده است. از نمونه های مشهور این سرویس ها می توان به سرویس‌های وب آمازون اشاره کرد.

2️⃣ سرویس پلتفرم (Paas): 

سرویس پلتفرم آن محیطی است که در آن کاربران می توانند به توسعه نرم افزاری مشغول شوند. کارایی اصلی این سرویس برای افرادی است که می خواهند فقط بر روی توسعه‌ی حقیقی برنامه فعالیت کنند و قصد ندارند مدیریت و پیکربندی سخت افزاری و نرم افزاری در سیستم را انجام دهند. به عنوان نمونه می توان به Force.com اشاره نمود.

3️⃣ سرویس نرم افزار (SaaS):

رایج ترین سرویس فناوری ابری مربوط می شود به همین مورد. سرویسی که در این مورد ارائه می شود، بر اساس دسترسی داده شده به کاربران عمومی به برنامه و نرم افزارها می باشد. برخی از نمونه های معروف این سرویس: نت فیلیکس ، جیمیل ، بیس کمپ.

امیدواریم مطالب گفته شده مفید و برایتان کارآمد بوده باشد.
تیم مشاوره آریاهوشمند آماده مشاوره دهی و پاسخگویی به سوالات شما عزیزان است.